Επιστημονικό όνομα: Spondyliosoma cantharus
- Περιγραφή:
Το σκαθάρι ή ασκάθαρος ή βαγιούνο ή βαζιούνο ή μουτσιοσορκός, όπως είναι γνωστός σε κάποιες περιοχές, απαντά σε όλες τις περιοχές της Μεσογείου, αν και δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πολύ κοινά είδη. Είναι είδος που συναντάται σε πλούσιους σε βλάστηση βιότοπους, σε αμμώδεις ή και βραχώδεις παράκτιες περιοχές. Συνήθως, το βρίσκουμε σε βάθος μεταξύ 5 και 150 μέτρων, αν και είναι πιθανό να το συναντήσουμε και σε βάθος μέχρι και 300 μέτρα. Συχνά, νεαρά ψάρια του είδους βρίσκουν καταφύγιο σε λιβάδια του θαλάσσιου φανερόγαμου ποσειδώνια (Posidonia oceanica). Το σκαθάρι είναι ένα αρκετά δραστήριο ψάρι, που αρέσκεται στο να σχηματίζει αγέλες με άτομα του ίδιου είδους, αλλά και με σαργούς, χαρατζίδες και μελάνες.
- Μέγεθος:
Κυμαίνεται από 20 μέχρι 30 εκατοστά, αν και μπορεί να φτάσει μέχρι και 60 εκατοστά και το βάρος του να ξεπεράσει το 1 κιλό.
- Διατροφή:
Τρέφεται, κυρίως, με φύκια και οστρακόδερμα, αλλά και με ασπόνδυλους οργανισμούς.
- Περίοδος αναπαραγωγής:
Ξεκινά το Φεβρουάριο και ολοκληρώνεται το Μάιο. Το σκαθάρι ανήκει στα ερμαφρόδιτα πρωτόγυνα είδη. Ωριμάζει σεξουαλικά για πρώτη φορά, όταν το μήκος του φτάσει γύρω στα 20 εκατοστά. Κατά την πρώτη σεξουαλική ωρίμαση, όλα τα άτομα με ελάχιστες εξαιρέσεις είναι θηλυκά και παράγουν ωάρια. Ακολούθως, μεγαλώνοντας το σκαθάρι δύναται να μεταβληθεί σε αρσενικό και να παράγει σπερματοζωάρια. Αντίθετα με άλλα συγγενικά του είδη, το σκαθάρι αποθέτει λίγα αυγά. Συγκεκριμένα, τα τοποθετεί σε φωλιά στον πυθμένα, όπου το αρσενικό τα φυλάει υπομονετικά μέχρι την εκκόλαψή τους.
- Μέσα Αλιείας:
Το σκαθάρι αλιεύεται, κυρίως, με παραγάδια, στατικά δίχτυα και καθετή. Έχει εύγεστο κρέας και μεγάλη εμπορική αξία.
