Επιστημονικό όνομα: Pagellus erythrinus
Το Λυθρίνι συνεχίζει να είναι από τα είδη ψαριού που ευδοκιμούν στα νερά
της Μεσογείου, αν και οι αλιευτικές παραγωγές των τελευταίων χρόνων υποδηλώνουν
ότι ο πληθυσμός του είδους μειώθηκε σημαντικά. Είναι κι αυτό από τα είδη ψαριού
που ζει σε βραχώδη και αμμολασπώδη υποστρώματα, σε βάθος από 20 έως 200 μέτρα.
Τα μεγαλύτερα ψάρια του είδους προτιμούν, συνήθως, βάθος μεγαλύτερο των 20
μέτρων, ενώ τα νεαρά περιφέρονται σε βάθος των 50 μέτρων. Κατά τους χειμερινούς
μήνες το Λυθρίνι μεταναστεύει σε πιο βαθιά νερά. Είναι μοναχικό ψάρι,
περιφέρεται δηλαδή μόνο του ή περιορίζεται στο σχηματισμό μικρών κοπαδιών από
ψάρια του ίδιου είδους, κυρίως το φθινόπωρο και την άνοιξη, μήνες που πραγματοποιείται
η αναπαραγωγή του.
Το μήκος του Λυθρινιού κυμαίνεται από 10 μέχρι 25 εκατοστά. Σε σπάνιες
περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 2 κιλά και το μήκος του να ξεπεράσει τα 40
εκατοστά.
Είναι σαρκοφάγο ψάρι και τρέφεται με ασπόνδυλα, κυρίως καρκινοειδή και
σκουλήκια, αλλά και με μικρά ψάρια.
Η αναπαραγωγή του είδους συμβαίνει σε δύο περιόδους, κατά το φθινόπωρο και
την άνοιξη. Το λυθρίνι είναι πρωτόγυνο ερμαφρόδιτο ψάρι, με μήκος πρώτης
γεννητικής ωρίμασης γύρω στα 13 εκατοστά. Μεταβάλλεται σε αρσενικό, συνήθως,
κατά το τρίτο έτος της ζωής του, όταν το μήκος του φτάσει γύρω στα 16 εκατοστά.
Αλιεύεται με τράτα βυθού, στατικά δίχτυα, παραγάδια και καθετές και έχει μεγάλη εμπορική αξία. Οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί ορίζουν ως ελάχιστο μέγεθος (ολικό μήκος) αλιείας του Λυθρινιού στη Μεσόγειο τα 15 εκατοστά.